Badania dysbioz i stanów zapalnych przewodu pokarmowego

Dysbiozy i przedłużające się stany zapalne w układzie pokarmowym mogą prowadzić do zaburzeń homeostazy, co ma istotny wpływ na kondycję całego organizmu. Powiązane są z zaburzeniami przepuszczalności bariery jelitowej (ang. leaky gut syndrome), które są uważane za jedną z możliwych przyczyn wzrostu występowania wielu chorób o charakterze przewlekłym m. in. chorób autoimmunologicznych i nadwrażliwości na pokarmy. Stan błony śluzowej jelita ma istotny wpływ na pojawienie się alergii i nietolerancji pokarmowej, dlatego badania oceniające funkcjonalność jelit to narzędzie uzupełniające, dające szerszy obraz twojego stanu zdrowia.

Cel badania: diagnostyka dysbioz układu pokarmowego

Badanie jest nieinwazyjne i może wskazać czy badana osoba jest narażona na rozwój nadwrażliwości pokarmowych (szczególnie IgG-zależnej), bądź czy w jelicie toczą się procesy zapalne. Badanie GutFlora+ to istotna diagnostyka w prewencji poważnych chorób.

Badanie mikroflory i stanów zapalnych GutFlora+ obejmuje następujące parametry

• ocenę składu mikrobiologicznego kału (informacje przy badaniu GutFlora)
• konsystencję i pH kału – które dają informację o przebiegu procesów trawiennych w przewodzie pokarmowym.
• pozostałości trawienia tłuszczów, białek i cukrów – które kompleksowo pozwalają na ocenę procesów trawienia i wchłaniania na całym odcinku przewodu pokarmowego.
• sekrecyjną immunoglobulinę A (sIgA) – której poziom jest związany z obecnością antygenów pochodzących z pokarmu, bakterii, grzybów i wirusów. Przeciwciało wydzielnicze sIgA pełni bardzo istotną rolę w odporności związanej z błonami śluzowymi, w tym błoną śluzową jelita, neutralizując antygeny obecne w przewodzie pokarmowym.
• krew utajoną w kale – której dodatni wynik może wskazywać na krwawienie z przewodu pokarmowego i być sygnałem poważnych schorzeń.
• elastazę trzustkową – której niskie stężenie może oznaczać nieprawidłowe funkcjonowanie trzustki, co ma wpływ na procesy trawienne. Oznaczenie stężenia elastazy trzustkowej jest bezpośrednim wskaźnikiem ilości wydzielanego przez trzustkę enzymu, który nie ulega trawieniu w przewodzie pokarmowym.
• alfa-1-antytrypsynę – której stężenie gwałtownie wzrasta w wyniku reakcji zapalnej toczącej się np. w jelicie. Badanie w kale alfa-1-antytrypsyny, która nie jest trawiona przez enzymy jelitowe, wykazuje dobrą korelację z wynikami oznaczeń zespołu utraty białek uzyskanymi metodą izotopową.
• kalprotektynę – która jest markerem chorób nowotworowych i zapalnych przewodu pokarmowego oraz wskaźnikiem różnicującym pacjentów z jelitem drażliwym (IBS, ang. Irritable Bowel Syndrome) i pacjentów z chorobami zapalnymi jelit (IBD, ang. Inflammatory Bowel Disease).

Pasożyty są często utożsamiane z krajami trzeciego świata i tropikalnym klimatem. Nic bardziej mylnego, w Polsce według statystyk inwazje pasożytnicze obejmują około 10% populacji. Do zarażenia pasożytami dochodzi najczęściej drogą pokarmową przez zanieczyszczoną wodę i żywność. Inwazje wywołane przez glistę ludzką, włosogłówkę ludzką oraz ogoniasta jelitowego należą do najbardziej powszechnych. Nierzadko inwazje pasożytnicze przebiegają subklinicznie, a osoba będąca nosicielem pasożyta latami może być nieświadoma swojego stanu.

Objawy inwazji pasożytniczych

• zaburzenia żołądkowo-jelitowe jak np.: przewlekłe biegunki, zaparcia, gazy, wzdęcia, zgaga, bóle brzucha, mdłości i wymioty itp.,
• zespół złego wchłaniania, objawiający się niedoborami np. żelaza, witamin z grupy B,
• świąd odbytu,
• dolegliwości ze strony układu nerwowego: bóle głowy i migreny, depresja, zaburzenia snu,
• zmiany skórne jak np.: wysypka, rumień,
• utrata masy ciała, niedożywienie.

Rozpoznanie inwazji pasożytniczych nie jest łatwe, gdyż w naszym jelicie mogą występować różne gatunki pasożytów oraz ich różne postacie rozwojowe (jaja, larwy, postać dorosła). Niejednokrotnie złożone cykle rozwojowe pasożytów oraz ich zdolność do efektywnego unikania układu odpornościowego gospodarza nie ułatwiają ich zalezienia w kale pacjenta. Z uwagi na to badania w kierunku inwazji pasożytniczych powinny być wykonywane przez laboratorium z wieloletnim doświadczenie w tej dziedzinie.

Laboratorium wykonujące badanie Parazyt ma wieloletnie doświadczenie w diagnostyce laboratoryjnej inwazji pasożytniczych. Badanie obejmuje specjalnie opracowany algorytm wykorzystujący różne dostępne metody analityczne w tym podwójny test antygenowy. Niezależnie od badań immunochemicznych każda próbka kału podlega badaniu mikroskopowemu. Badanie jest wykonywane z 3 próbek kału, z których jest przygotowuje się do analizy aż 24 osobne preparaty, co znacznie zwiększa prawdopodobieństwo wykrycia pasożytów.

Czy twoja bariera jelitowa funkcjonuje prawidłowo? Teraz możesz to sprawdzić wykonując jedno proste badanie oceniające stężenie białka zonuliny w surowicy. Odkryte 15 latem temu białko – zonulina (Fasano et al., 2000), okazało się przełomowe w zrozumieniu mechanizmów powstawania niektórych chorób autoimmunologicznych. Podwyższone stężenie zonuliny obserwuje się u osób cierpiących na choroby takie jak celiakia, cukrzyca typu I, reumatoidalne zapalenie stawów czy stwardnienie rozsiane, sugerując tym samy na udział zonuliny w patomechanizmie tych schorzeń.

Cel badania: diagnostyka zespołu jelita przesiąkliwego

Candida albicans należy do rodzaju drożdżaków, które w warunkach fizjologicznych bytują na powierzchni błon śluzowych (jamy ustnej, jelit, pochwy). Jednak w niekorzystnych warunkach spowodowanych głównie obniżeniem sprawności układu odpornościowego, bądź zaburzeniem mikrobioty jelitowej, C. albicans może ulegać nadmiernemu przerostowi, powodując chorobę nazywaną kandydozą.

Objawy kandydozy

Konsekwencją przerostu jest wytwarzanie przez drożdżaka toksyn, które mogą być przyczyną szeregu objawów. Kandydoza może manifestować się ze strony różnych narządów, a jej objawy mają mniej lub bardziej specyficzny charakter:

• Zaburzenia żołądkowo-jelitowe, jak biegunka, zaparcia, nudności, wzdęcia po jedzeniu,
• Świąd odbytu,
• Ustne lub pochwowe grzybice,
• Pieczenie w ustach i biały język,
• Zapalenie kątów ust (tzw. zajady),
• Przewlekłe zmęczenie i depresja,
• Problemy z koncentracją,
• Wahania nastroju,
• Bóle głowy i migreny,
• Bóle stawów i mięśni,
• Apetyt na słodycze,
• Nietolerancja alkoholu.